Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39551 Esas 2022/11042 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın suçlu bulunduğu ve cezanın kanuni sınırlarında uygulandığına hükmetti. Ancak tebligat işleminin MERNİS adresine yapılmaması nedeniyle sanığın yokluğunda verilen hükmün usulsüz olduğu belirtildi. Temyiz dilekçesi süresi dolmadığı için tebliğnamedeki ret isteyen düşünceye iştirak edilmedi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri olarak 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. ve 21/2. maddelerine atıfta bulunuldu.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın öncelikle muhatabın bilinen en son adresine çıkartılıp, tebliğ edilemeden iade edilmesi halinde aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca MERNİS adresine yapılması gerektiği nazara alındığında; sanığın yokluğunda verilen hükmün doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanık tarafından öğrenme üzerine verilen 24.10.2018 havale tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek, tebliğnamedeki ret isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.