Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4601 Esas 2022/3564 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Silahla basit yaralama suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-e, 29 ve 52/1. maddeleri gereğince 2.700,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 04.12.2013 tarihli ve 2013/136 Esas, 2013/261 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 15.03.2022 tarihli ve 2021/29778 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.04.2022 tarihli ve 2022/43543 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında silahla basit yaralama ve silahla tehdit suçlarından yapılan yargılama neticesinde, Bandırma 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.04.2013 tarihli ve 2013/225 Esas, 2013/168 sayılı kararıyla sanığın eyleminin silahla yağmaya teşebbüs suçu kapsamında kaldığından bahisle verilen görevsizlik kararını müteakip, Bandırma Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde, sanığın eyleminin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğuna ilişkin iddiaların sabit olmadığından bahisle tehdit suçundan beraatine, silahla basit yaralama suçundan ise 2.700,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair 04.12.2013 tarihli kararın tehdit suçu yönünden temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 27.01.2021 tarihli ve 2019/1564 Esas, 2021/1603 Karar sayılı ilamı ile sanığın eyleminin bir bütün halinde silahla yağmaya teşebbüs suçu kapsamında kaldığı gerekçesiyle anılan hükmün bozulmasına karar verilmesini takiben, yeniden yapılan yargılama kapsamında aynı Mahkemenin 2021/136 Esas sayısına kayden halen derdest olan dosyanın 07.07.2021 tarihli oturumunda Mahkemece anılan bozma ilamına uyularak incelemeye konu hüküm yönünden kanun yararına bozma yoluna başvuruda bulunulmasına ilişkin ara karar verildiği anlaşılmakla, sanığın silahla basit yaralama suçundan 2.700,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 04.12.2013 tarihli ve 2013/136 Esas, 2013/261 sayılı kararı kesin olması sebebiyle temyiz incelemesine konu edilememiş ise de yaralama suçunun yağma suçunun unsuru olduğu cihetle, silahla basit yaralama suçundan ayrıca sanık hakkında mahkûmiyete hükmedilemeyeceğinden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA

İncelenen dosya kapsamında; sanık ... hakkında Bandırma Cumhuriyet Başsavcılığının 08.04.2013 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı TCK’nin 106/2.a, 86/2-3.c, 54, 53. maddelerine göre kasten basit yaralama, tehdit suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 04.12.2013 tarihli ve 2013/136 Esas, 2013/261 Karar sayılı kararları ile sanığın tehdit suçundan beraatine, kasten basit yaralama suçundan ise mahkumiyetine karar verilmiştir.
Tehdit suçundan verilen beraat kararına karşı o yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinde bulunması üzerine; Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 27.01.2021 tarihli, 2019/1564 Esas ve 2021/1603 Karar sayılı kararı ile tehdit suçundan verilen beraat kararının“Katılan Mert Banyocu’nun olayın hemen akabinde alınan kolluk ifadesine göre; olay günü saat 14.30 sıralarında bakkaldan para bozdurduğunu gören sanık ...’ın para istediğini, vermeyeceğini söylemesi üzerine ise “Bana para vermezsen, seni vururum.” diyerek çıkan arbede sırasında elinde bulunan bıçak ile basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı olayda; sanığın eyleminin bir bütün halinde 5237 sayılı TCK’nin 149/1-a, 35. maddelerinde belirtilen silahla yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma ilamının içeriğine göre sanığın kasten basit yaralama eyleminin bütün olarak yağmaya suçu içerisinde kalması durumunda kasten basit yaralama suçundan ayrıca cezalandırılmasına karar verilmesinin mümkün bulunmaması nedeniyle sanığın kasten basit yaralama eyleminin bütün halinde yağmaya teşebbüs suçunun cebir unsurunu oluşturup oluşturmadığının mahkemesince değerlendirilmesi gerekmektedir.
Bu nedenle; Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık hakkında kasten basit yaralama suçundan Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 04.12.2013 tarihli ve 2013/136 Esas, 2013/261 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.