Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4613 Esas 2022/3558 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Tatvan 1. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın kasten yaralama suçundan 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verdi. Adalet Bakanlığı, kanun yararına bozma isteminde bulundu ve Yargıtay Ceza Dairesi de bu istemi kabul etti. Karara göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hiç tartışılmadan hüküm verildi ve bu nedenle hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki oluştu. Kanuna göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılabilmesi için bazı koşulların birlikte gerçekleşmesi gerekiyor; mahkeme, tehdit suçunda bu koşulların gerçekleştiğine karar verdi ancak yaralama suçunda bu konuda karar vermedi. Bu nedenle, sanık hakkında verilen karar kanun yararına bozuldu. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a, 62 ve 52. maddeleri; 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi ve 309/4. maddesi.

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a, 62 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Tatvan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2021 tarihli ve 2020/459 Esas, 2021/226 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 15.02.2022 tarihli ve 2021/23783 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.04.2022 tarihli ve 2022/26870 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, karar tarihi itibariyle adlî sicil kaydı bulunmayan ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak hakkında takdiri indirim de uygulanan sanığın, 31.03.2021 tarihli celsedeki beyanında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul etmesi, cezalandırılmasına konu diğer suç olan tehdit suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve anılan Mahkemenin gerekçeli kararında kasten yaralama suçu yönünden sehven hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediğinin belirtmiş olması nazara alındığında,
Katılanın basit bir araştırmayla tespit edilebilecek nitelikteki zarar miktarı belirlenerek sanığa tespit edilen bu zarar miktarını gidermeyi kabul edip etmeyeceğinin sorulması suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerektiği cihetle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu hiç tartışılmadan, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinde düzenlenen “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesinin uygulanabilmesi için öncelikle,
- Sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünde, hükmolunan cezanın iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasından ibaret olması,
- Suçun CMK’nin 231. maddesinin 14. fıkrasında yazılı suçlardan olmaması,
- Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması,
- Sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına itirazının bulunmaması,
- Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesine ilişkin koşulların birlikte gerçekleşmesi gerekmektedir.
İncelenen dosyada; sanık hakkında aynı olayda gerçekleştirdiği tehdit suçundan 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Kasten basit yaralama suçu yönünden ise hükmün esasını oluşturan kısa kararda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediği halde hükmün gerekçe kısmında sanık hakkında uygulanma koşullarının oluştuğundan bahisle sehven hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediği belirtilmek suretiyle hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişkiye neden olunması isabetsizdir.
Bu nedenle; Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık ... hakkında kasten basit yaralama suçundan Tatvan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 31.03.2021 tarihli ve 2020/459 Esas, 2021/226 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.