Esas No: 2011/14974
Karar No: 2013/202
Karar Tarihi: 16.01.2013
Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/14974 Esas 2013/202 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Ardeşen Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 22.05.2008 gün ve 2008/45 Esas, 2008/116 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK.nın 53/3. maddesi uyarınca bir yıldan fazla süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı maddenin c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden uygulanamayacağının ve diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden öngörülen hak yoksunluğunun mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi suretiyle aynı Kanunun 53/3. maddesine aykırı davranılması, bozmayı gerektirmiş sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 53/1. maddesindeki hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin cümlenin çıkartılarak, yerine; "kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri hariç olmak üzere TCY.nın 53. maddesinin 1. fıkrasında ki haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına ibaresinin eklenmesi”, suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesine gelince,
5237 sayılı TCK.nın 109/son maddesi uyarınca kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerinin gerçekleşmesi halinde ayrıca kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanabileceğinden ve mağdurelerin yaralanmasının da neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerden olmaması sebebiyle, sanığın yaralama eylemlerinin TCK.nın 109. maddesinin 2. fıkrasında düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir unsurunu oluşturduğu, bu nedenle sanık hakkında ayrıca kasten yaralama suçundan ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de,
Sanığın Mağdure Gülsüm"e kasten yaralama suçundan kurulan bir yıldan fazla süreli hapis cezası ertelenmesine karşın TCK.nın 53/3. maddesi uyarınca sanık hakkında aynı maddenin c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden uygulanamayacağının ve diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden öngörülen hak yoksunluğunun mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykıra, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunun 15.06.2012 gün ve 347 sayılı Kararı ile Ardeşen Asliye Ceza Mahkemesi kapatıldığından dosyanın Pazar Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.