Esas No: 2020/2621
Karar No: 2022/10920
Karar Tarihi: 31.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2621 Esas 2022/10920 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2020/2621 E. , 2022/10920 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın defter, kayıt ve belge gizleme suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Ancak sanık ve avukatının yokluğunda verilen hüküm, sanığın avukatının görevinden çekilmesi nedeniyle usulsüz bir şekilde kendisine tebliğ edilmiş. Bu sebeple sanığın avukatı tarafından temyiz talebinin geçerli olduğu ve hükümde değişiklik yapılması gerektiği ifade edilmiş. Hükmün yeniden değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesinin uygulanması ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi isteniyor. Bu sebeple hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanunlarla ilgili detaylı bilgi istendiği için, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin uygulama gerekçelerine değinilmeli.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık ve müdafisinin yokluğunda verilen ve sanık müdafisi Avukat Alparslan Başlıca'nın görevinden çekilmesi nedeniyle sanığa 08.07.2019 tarihinde tebliğ olunan hükmün, sanık müdafisi Av. ... tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 16.07.2019 havale tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşılmış ise de; sanık müdafisinin çekildiğinin sanığa bildirilememesi, sanığın müdafisinin çekildiğini bilmemesi karşısında, sanığa yapılan tebliğin usulsüz olduğu ve öğrenme üzerine sanık müdafisinin temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.