Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık ..."nin yapılan yargılaması sonunda; eylemin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu olarak kabulüyle mahkûmiyetine dair Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.09.2011 gün ve 2009/498 Esas, 2011/284 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içerisinde dava açılması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdure beyanları ve tüm dosya içeriğinden, sanığın eylemleri öncesinde ve devamında mağdureye yönelik tehdit ya da cebir kullandığına ilişkin herhangi bir delil bulunmadığı gözetilmeden TCK 103/4. fıkrasının uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Mağdurenin eylemler esnasında hem 15 yaşından küçük hem de ruhsal yönden mukavemete muktedir olmaması karşısında TCK 3 ve 61. madde hükümlerine göre işlenen eylemin niteliği ve vehameti göz önünde bulundurulmak suretiyle alt sınırdan ayrılarak ceza belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde alt sınırdan ceza tayini,
Mağdurede travma bulgusuna rastlanmadığına ilişkin Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 18.05.2009 tarihli raporunun Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 21.01.2011 tarihli mağdurenin ruh sağlığının bozulduğuna ilişkin raporunda değerlendirilmediği gözetilerek olay sebebiyle mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu Kanununun 15. maddesine göre Adli Tıp Genel Kurulundan rapor alınması gerektiği düşünülmeden eksik incelemeyle hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.