Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/2399 Esas 2022/13381 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : İhaleye fesat karıştırma ve özel belgede sahtecilik (tüm sanıklar hak.)
HÜKÜM : Sanık ... hakkında atılı suçlardan beraat, diğer sanıklar hakkında ihaleye fesat karıştırma suçundan beraat, özel belgede sahtecilik suçuna ilişkin eylemlerinin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesine muhalefet suçunu oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet
EK TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCE : Onama, bozma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hazinenin sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında anılan suçtan doğrudan zarar görmediği, bu nedenle bahse konu suça ilişkin eylem nedeniyle kurulan hükümleri temyiz etme hakkının bulunmadığı anlaşılmakla, 213 sayılı Kanun'un 359/b-1 maddesine muhalefet suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, CMK'nın 260/1. maddesine göre ihaleye fesat karıştırma suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükümlerin vekili tarafından 7417 sayılı Kanun'un yürürlük tarihi olan 05/07/2022 tarihinden önce temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasa'nın değişiklik öncesindeki 18/2. madde ve fıkra hükmü uyarınca başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazandığı gözetilerek, incelemenin katılan Hazine vekilinin ihaleye fesat karıştırma suçundan verilen beraat, katılan ... Kurumu Başkanlığı vekilinin ihaleye fesat karıştırma ve özel belgede sahtecilik suçlarından verilen beraat ile 213 sayılı Kanun'un 359/b-1 maddesine muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet, müdafin sanık ... ve sanık ...’ın ise hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Tüm dosya kapsamına göre dava konusu ihale nedeniyle ilgili kamu kurumu açısından bir zarar oluşmadığı nazara alındığında; sanıklara isnat edilen eylemlerin sübutu halinde 5237 sayılı TCK'nın 6459 sayılı Yasa'nın 12. maddesiyle değişik 235/3-b maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, bu suç ile TCK'nın 207/1 ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun suç tarihinde yürürlükte bulunan 359/b-1 maddeleri kapsamında düzenlenen suçların söz konusu maddelerde öngörülen cezalarının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son suç tarihi olan 11/12/2009 ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 09/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.