Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/17488 Esas 2013/167 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/17488
Karar No: 2013/167
Karar Tarihi: 15.01.2013

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/17488 Esas 2013/167 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın kötü muamele suçundan beraat ettiği ancak diğer atılı suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirtilen kararda, mağdurlardan Leman'a karşı işlenen kötü muamele suçunun inceleneceği ifade edilmiştir. Sanığa atılı suçun cezasının 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu ve bu sürenin gerçekleştiği belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verildiği aktarılmıştır. Aynı kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle dava düşürülmüştür. Kararda, 765 sayılı TCK'nın 477. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesinin gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
14. Ceza Dairesi         2011/17488 E.  ,  2013/167 K.

    "İçtihat Metni"



    Kötü muamele ve aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali suçlarından sanık ...’ın yapılan yargılaması sonunda; kötü muamele suçundan beraatine diğer atılı suçtan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ankara 12. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 03.03.2009 gün ve 2007/431 Esas, 2009/314 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu (SHÇEK) vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
    Mağdurlar ... ve Arzu hakkında koruma kararının bulunmadığı bu nedenle katılan Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu vekilinin bu mağdurlar yönünden hükmü temyiz hakkının bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK.nın 317. maddesi uyarınca temyiz talebinin reddiyle, incelemenin sanığın mağdure Leman’a karşı işlediği kötü muamele suçundan yapılmasına karar verilmekle gereği düşünüldü:
    Sanığa atılı suçun 765 sayılı TCK.nın 477. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olduğu, 01.02.2005 olan suç tarihiyle inceleme tarihleri arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanık hakkında açılan kamu davasının aynı Kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle DÜŞMESİNE, 15.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara