Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/7433 Esas 2013/156 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/7433
Karar No: 2013/156
Karar Tarihi: 15.01.2013

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/7433 Esas 2013/156 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar çocuğa nitelikli cinsel istismar ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yargılanmıştır. Sanıkların alıkoydukları her iki mağdureye yönelik suçları ayrı ayrı değerlendirilmediği için, tek hüküm kurulması bozma nedeni olarak kabul edilmemiştir. Ancak, sanıkların hak yoksunlukları konusunda yapılan kararda kanun maddeleri sürekli kalacak şekilde belirtilmediği için karar bozulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi uyarınca verilen hak yoksunluğu cezaları, sanıkların kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilmelerine kadar ve diğer kişiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmelidir. Bu hükümler hüküm fıkralarından çıkarılarak düzeltildiği takdirde diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümler onanacaktır.
14. Ceza Dairesi         2011/7433 E.  ,  2013/156 K.

    "İçtihat Metni"



    Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanıklar ... ve ..."in yapılan yargılamaları sonunda; çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs eylemlerinin çocuğun basit cinsel istismarı suçlarını oluşturdukları kabul edilerek bu ve diğer atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair Fethiye Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 04.06.2008 gün ve 2008/30 Esas, 2008/82 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanıkların her iki mağdureye yönelik olarak alıkoyma eylemlerini gerçekleştirmeleri nedeniyle mağdure sayısınca suç oluşacağı gözetilmeden, tek hüküm kurulması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Sanıkların 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının yalnız "kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilmelerine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar" sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle 53/3. maddesine aykırılık yapılması,
    Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek hükümlerin CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetlerin yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümler hükümlerden çıkarılarak, bunların yerlerine "Sanığın mahkum olduğu hapis cezalarının kanuni sonucu olarak, 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı
    diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara