Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/1999 Esas 2022/13399 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklardan bazılarına denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma, bazılarına ise görevi kötüye kullanma suçuyla suçlamalar yöneltilmiştir. Kararda, bazı sanıkların suçlardan beraat ettikleri belirtilmiştir. Ancak, diğer sanıkların suçlarından dolayı hapis cezasına çarptırılmaları gerektiği belirtilmiştir. Bununla birlikte, bazı sanıklar hakkında açılan davalarda zamanaşımı süresi dolmuş olduğundan bu davalar düşürülmüştür. Mahkeme, zimmet suçundan beraat eden sanıklarla ilgili olarak ise delillerin takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat kararlarının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle katılan vekilinin temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 251/2, 257/1, 66/1-e, ve 67/4. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : Zimmet, görevi kötüye kullanma, denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma
HÜKÜM : Sanıklardan ..., ... ve ... haklarında zimmet ve görevi kötüye kullanma, ... ve ... haklarında ise denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçlarından beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Görevi kötüye kullanma ve denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklardan ... ve ...'e isnat olunan denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma, ..., ... ve ...'ya yüklenen görevi kötüye kullanma suçlarının 5237 sayılı TCK'nın 251/2 ve 257/1. maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırına göre aynı Yasa'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, görevi kötüye kullanma suçu bakımından son suç tarihi olan 07/04/2008 ve denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçu açısından suç tarihi olan 31/12/2006 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başkaca bir sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
Zimmet suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA 10/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.