Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2657 Esas 2022/3673 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/2657
Karar No: 2022/3673
Karar Tarihi: 17.05.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2657 Esas 2022/3673 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık \"nitelikli kasten yaralama\" suçundan 3 yıl 9 ay hapis cezasına mahkum edildi. Yargıtay'ın önceki kararı gereği verilen 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası temyiz edildi ve kazanılmış haklar dikkate alınmadan bozuldu. Ancak, yeniden yapılan yargılama sonucunda verilen 3 yıl 9 ay hapis cezasının, kazanılmış hakları ihlal ettiği gerekçesiyle bozulması gerektiği belirtildi. Sonuç olarak verilen cezanın TCK'nin 62/1. maddesi uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası olarak kalması gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d,son, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- TCK'nin 62/1. maddesi.
1. Ceza Dairesi         2022/2657 E.  ,  2022/3673 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

    SUÇ: Nitelikli kasten yaralama
    HÜKÜM:Fethiye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2021 tarih ve 2020/918 Esas – 2021/349 Karar sayılı; Sanığın “nitelikli kasten yaralama” suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d,son, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.
    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre sanık hakkında verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sübuta, eksik incelemeye, katılanın beyanlarının çelişkili olduğuna ve şüpheden sanık yararlanır ilkesine aykırı davranıldığına yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle,
    Ancak,
    Mahkemenin 12/02/2019 tarih ve 2017/645 Esas - 2019/169 Karar sayılı ilamı gereğince verilen “3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası”na ilişkin mahkumiyet hükmü yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olup, anılan hüküm Yargıtay
    (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 14/07/2020 tarih ve 2020/19077 Esas - 2020/9504 Karar sayılı ilamıyla “CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınması” belirtilmek suretiyle bozulduğu halde, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda temyize konu hükümde sanık hakkında “3 yıl 9 ay hapis cezası”na karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince hükmün TCK'nin 62/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin (5) numaralı paragrafının sonuna ayrı bir paragraf olarak “12/02/2019 tarihli hüküm yalnızca sanık müdafi tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum sanık lehine 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereği kazanılmış hak teşkil ettiğinden, sanığın sonuç olarak 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara