Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5828 Esas 2022/11098 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan mahkum edildi. Ancak, suç tarihinden itibaren geçen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle hüküm BOZULDU ve dava düştü. Sanığın 2010 ve 2011 takvim yıllarında da sahte fatura düzenleme suçlarından mahkumiyet hükümleri, lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılmadan verildi. Bu nedenle, hükümler BOZULDU ve sanık müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görüldü. 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de göz önünde bulundurularak, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri: Olağanüstü dava zamanaşımı
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Mahkeme kararlarının uygulanması
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi: Hükümlerin BOZULMASI

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1-2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafilerinin temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2-2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafilerinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.