Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/1165 Esas 2022/13457 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ: Zimmet, dolandırıcılık, denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma, görevi kötüye kullanma, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM: Sanık ... hakkında dolandırıcılık ve zimmet suçlarından açılan kamu davalarında eylemlerin bir bütün halinde zincirleme nitelikli zimmet suçunu oluşturduğu kabulüyle mahkumiyet, sanık ... hakkında aynı kabul ile zimmet suçundan beraat, sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan, sanıklar ... ve ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında ise görevi kötüye kullanma suçundan zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşme
EK TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCE : Onama
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma, görevi kötüye kullanma ve resmi belgede sahtecilik suçlarından doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle bahse konu suçlardan kurulan hükümleri temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik vekili aracılığıyla yapmış olduğu temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, CMK'nın 260/1. maddesine göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından 7417 sayılı Kanun'un yürürlük tarihi olan 05/07/2022 tarihinden önce temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasa'nın değişiklik öncesindeki 18/2. madde ve fıkra hükmü uyarınca başvuru tarihinde müdahil sıfatını kazandığı gözetilerek incelemenin başvurularının kapsamına göre katılan Hazine vekilinin sanık ... hakkında zimmet suçundan verilen beraat, müdafin sanık ... ve anılan sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne, sanık ... müdafin ise vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Birleşen dosya sanığı ... hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçundan açılan kamu davasına ilişkin olarak mahallinde her zaman hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanıklara isnat olunan ihtilasen (nitelikli) zimmet suçunun suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK'nın 202/2. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 102/2 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 15 yıllık asli ve 22 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi olan 21/03/1999 ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar haklarında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 15/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.