Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/824 Esas 2022/3689 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, yardım eden sıfatıyla kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER :A)... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarih ve 2012/209 Esas, 2017/161 sayılı kararı ile;
1)Sanık ... hakkında: katılan ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
2)Sanık ... hakkında: katılan ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 62. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasıyla,
3)Sanık ... hakkında: katılan ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 39, 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezasıyla cezalandırılmalarına dair karar,
B)Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 06/02/2018 tarih ve 2018/163 Esas 2018/234 sayılı kararı ile “istinaf başvurularının esastan reddine” dair karar.
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafii, sanık ..., sanık ...
TÜRK MİLLETİ ADINA

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 06/02/2018 tarih ve 2018/163 Esas 2018/234 sayılı kararının, sanıklar müdafii, sanık ... ve sanık ... tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılana yönelik yardım eden sıfatıyla kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararının CMK’nin 286/2-a maddesine göre kesin nitelikte olması sebebiyle, sanık müdafinin bu kararla ilgili temyiz isteminin CMK’nin 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE, karar verilmiştir.
2-a) Bölge Adliye Mahkemesi tarafından sanıklar hakkında TCK’nin 35. maddesi ile yapılan uygulama yönünden aleyhe eleştiri yapılmış olduğu ve eleştirinin de yerinde görüldüğü anlaşılmakla, bu hususta yeniden eleştiri yapılmasına gerek olmaması,
b) Sanıklar müdafinin 27/02/2018 tarihli temyiz dilekçesinin gerekçe içermediği, ancak; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 06/02/2018 tarih ve 2018/163 Esas 2018/234 sayılı gerekçeli kararında yalnızca 5237 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen 15 günlük süreye ilişkin ihtarın bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17/03/2021 tarih ve 2019/9-554 Esas ve 2021/117 sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı CMK'nin 294. maddesine uygun şekilde gerekçeli temyiz başvurusunda bulunmaları gerektiğine dair herhangi bir ihtarın bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ... tarafından gönderilen 28/09/2018 tarihli temyiz dilekçesinin gerekçe içermesi karşısında, tebliğnamedeki bu yönlerden eleştiri yapılmasına ve temyiz isteminin reddine ilişkin görüşlere iştirak edilmemiştir.
3) Sanık ... ve ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından ilk derece mahkemesince hükmolunan ceza miktarlarının 5 yıl hapis cezalarının üzerinde olması nedeniyle hükmün 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca, temyize tabi olduğunun tespiti ile yapılan incelemede;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 06/02/2018 tarih ve 2018/163 Esas, 2018/234 sayılı “istinaf başvurularının esastan reddine” dair hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık ..., sanık ... ile sanıklar müdafinin gerekçeye, eksik incelemeye, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince “... 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.05.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.