Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3294 Esas 2022/11243 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık sahte fatura düzenleyerek tefecilik suçu işlemişti. Temyiz sürecinde, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebi itiraz dilekçesi olarak kabul edilerek, mahkemeye iade edildi. Sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili olarak ise, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun tespit edilmesi ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte detaylı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, tefecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1) Tefecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temiyizin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanık ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.