Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/3021 Esas 2022/13695 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan verilen ceza temyiz edilmiş ve dosya incelenerek hüküm fıkrasında yer alan bazı hususların karara uygun olmadığı belirlenmiştir. Bunlar arasında sanık hakkında TCK'nın 53/1 maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi, TCK'nın 58. maddesinin uygulanarak tekerrüre ilişkin hüküm verilmesi ve katılan vekilinin duruşmaları takip etmediği için vekalet ücretine hükmedilmemesi yer almaktadır. Kararda, TCK'nın 58. maddesinin uygulanarak verilen tekerrüre ilişkin hüküm fıkrasının tamamen çıkarılması ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre maktu vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılan kuruma verilmesine hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın onanmasına, kanun maddelerinin detaylı bir şekilde açıklandığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 53/1, TCK'nın 58, CMUK'un 321, CMUK'un 322 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının yasal sonucu olarak kazanılmış hakka konu teşkil etmeyen TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de bu hususun Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunmuş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
30/04/2013 tarihli ve 2011/238 Esas, 2013/169 Karar sayılı aleyhe temyiz bulunmayan ilk hükümde 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmadığı ve bunun sanık lehine kazanılmış hak oluşturacağı gözetilmeden hakkında anılan maddenin tatbikine karar verilmesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 27/09/2011 tarihli ve 2011/3-167 Esas, 2011/194 sayılı Kararında da açıklandığı üzere katılan kurum, sanığın mahkumiyetiyle sonuçlanan ceza davasında kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin zorunlu olduğu gözetilmeksizin katılan vekilinin duruşmaları takip etmediği gerekçesiyle vekalet ücretine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan tekerrüre ilişkin TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına dair paragrafın hüküm fıkrasından tümüyle çıkarılması ve hüküm fıkrasındaki "Her ne kadar davaya katılma talebi kabul edilmiş ise de Muhakemat Müdürlüğü vekilinin matbu bir dilekçe ile katılma talebinde bulunması, duruşmalara gelmemesi ve yasa gereğince davada katılan sıfatı bulunması dikkate alınarak vekalet ücreti takdirine yer olmadığına" ibaresinin çıkartılıp yerine "Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 6.810,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılan kuruma verilmesine," ibaresi eklenmek suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 24/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.