Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/5333 Esas 2022/11403 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Katılan kurum vekilinin 01.06.2016 havale tarihli dilekçesi ile temyizden vazgeçtiği anlaşılmakla, sanığın temyizine hasren yapılan incelemede:
1)Mersin Cumhuriyet Başsavcılığının 05.02.2015 tarihli ve 2015/1768 Esas sayılı iddianamesiyle sanık hakkında “2010,2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçundan dava açılmasına karşın, 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaa ve vergi suçu raporunun “2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarına ilişkin olduğu, sahte fatura düzenleme suçu yönünden sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşılmakla, mahkeme tarafından öncelikle 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda dava şartı yokluğu nedeni ile davanın düşmesine karar verilmesi gerekeceği gözetilmeden, yargılamaya devamla sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,yasaya aykırı,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi. oy birliğiyle karar verildi.