Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/593 Esas 2022/3720 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 12/03/2021
SUÇLAR : Kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma
HÜKÜMLER :1)Siverek Ağır Ceza Mahkemesinin 15/03/2018 tarih, 2017/210 (E), 2018/86 (K) sayılı kararı;
a)Sanık hakkında mağdura yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan TCK'nin 109/2, 109/3-e, 53. maddeleri gereği 4 yıl hapis cezası
b)Sanık hakkında mağdura yönelik kasten yaralama suçundan TCK'nin 86/1, 86/3-a, 87/1-d, 53. maddeleri gereği 6 yıl 18 ay hapis cezası
2)Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 23/12/2020 tarih, 2019/369 (E) ve 2020/2607 (K) sayılı "istinaf başvurularının esastan reddine" dair kararı,
3)Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 12/03/2021 tarih, 2019/369 (E) ve 2020/2607 (K) sayılı "kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan temyiz isteminin kesinlikten reddine" dair ek kararı,
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılan bakanlık vekili

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.Ceza Dairesinin 23.12.2020 tarih, 2019/369 (E) ve 2020/2607 (K) sayılı kararı ile 12.03.2021 tarihli ek kararının sanık müdafi, bakanlık vekili tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291 ve 296/2. maddesinde belirtilen süreler içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmüştür.
1)Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 12.03.2021 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hükmolunan cezanın 5 yıl hapis cezasının üzerinde olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi gereğince hükmün temyizi kabil kararlardan olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17.Ceza Dairesinin 23.12.2020 tarih, 2019/369 (E) ve 2020/2607 (K) sayılı "istinaf başvurularının esastan reddine" dair kararının tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan bakanlık vekilinin; sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiğine, sanık müdafiinin, suçun sübutuna, verilen cezanın fazla olduğuna, eylemin taksirle yaralama olarak nitelendirilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/1. maddesi gereğince “Siverek Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.