Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2021/4489 Esas 2022/14096 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların, icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçuyla suçlandığı bir davada mahkeme, delilleri takdir ederek işledikleri suçu kanıtlanamadığına ve beraatlerine karar verdi. Ancak bazı sanıkların edimin ifasına fesat karıştırma suçundan mahkum edilmesine itiraz edildi. Mahkeme, bu suçtan mahkumiyet kararlarına ilişkin temyiz itirazlarını da reddetti. Ancak, icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçuyla suçlanan sanıkların daha önceki kararlarının TCK'nın 257/1. maddesinde belirtilen cezasının üst sınırı olan 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süreleriyle tabi olduğuna karar verildi. Bu suçun işlendiği tarihten itibaren ilaveli dava zamanaşımı süresinin de dikkate alınarak suçun zamanaşımına uğradığına karar verildi ve sanıkların bu suçtan açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak ise kararda TCK'nın 257/1, 66/1-e, 67/4 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile CMUK'un 321, 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma (sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında), edimin ifasına fesat karıştırma (sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında)
HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında edimin ifasına fesat karıştırma suçundan verilen beraat hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanıkların işlediği iddia edilen icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunun TCK'nın 257/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e, 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi olan 22/02/2008 ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin soruşturma izni alınmasıyla ilgili durma süreleri eklendiğinde dahi gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun'un 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında atılı suçtan açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 01/12/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.