Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43352 Esas 2022/11434 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sahte fatura düzenleme suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Sanık müdafisinin temyiz incelemesinin duruşmalı yapılmasına ilişkin istemi reddedilerek yapılan incelemede, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleriyle 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi dikkate alınarak öncelikle lehe kanunun tespit edilip uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için karar bozulmuş ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanık müdafisinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteminin 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.