Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/379 Esas 2022/11463 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanıkların sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak mahkemenin, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğuna karar vermesiyle kararın bozulduğu ifade ediliyor. Bu kararın nedeni, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek, öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması gerektiği ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği açıklanarak belirtiliyor.
Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle açıklanıyor:
- 7394 sayılı Kanun’un 4. maddesi: Türk Ceza Kanunu’nda yer alan bazı suçların cinsiyet ayrımı yapmaksızın tanımlandığını belirleyerek, kadına yönelik şiddet konusunda cezaların artırılmasını hedefleyen düzenlemeler içeriyor.
- 7394 sayılı Kanun’un 5. maddesi: Hayvanların korunması ve hayvanlarla yapılan işlemlerde refahın artırılması amacıyla, bazı hayvanlara yönelik işkence gibi davranışların cezalarının artırılması gerektiğini belirten düzenlemeler içeriyor.
- 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi: Sahte belge düzenleme suçunun cezasının artırılması ve aynı zamanda sahte belge kullanımı suçunun da tanımının yapılması amacıyla yapılan düzenlemeleri içeriyor.
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi: İşlenen suçun kanuni bir düzenlemenin değişikliği nedeniyle suç olmaktan çıktığı hallerde, yeni düzenlemeye göre hareket edilmesi gerektiği belirtiliyor.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanıklar müdafisinin duruşmalı inceleme isteminin, 5271 sayılı CMK'nin 299. maddesi gereğince reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.