Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43078 Esas 2022/11430 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat hükümleriyle ilgili istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdi. Ancak sanık hakkındaki defter ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmü, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi göz önüne alınarak tekrar değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılarak bozuldu. Kanun maddeleri, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi olarak belirtildi. Bu kanunlar dikkate alınarak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi ve kararın ayrıntılı olarak gösterilmesi gerekliliği vurgulandı.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet

I-Sanık ... hakkında "2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme" suçlarından verilen beraat hükümlerine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nin 286/2-g maddesi uyarınca, on yıl veya daha az hapis cezasını veya adli para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin CMK'nin 298. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık hakkında defter ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesine gelince;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.