Esas No: 2020/5464
Karar No: 2022/11394
Karar Tarihi: 02.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5464 Esas 2022/11394 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2020/5464 E. , 2022/11394 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili yapılan bir davada, vekil ile takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği ancak bu durumun sağlanmadığı sonucuna varıldığı belirtilmiş. Bu nedenle katılan vekilinin temyiz dilekçesinin kabul edilerek yapılan incelemede, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi de göz önüne alınarak, lehe kanunun tespit edilip uygulanması gerektiğine ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğuna karar verilmiştir. Kararın sonunda 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı şekilde belirtilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi olduğu belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi uyarınca vekille takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği, yoklukta verilen kararın katılan vekiline tebliğ edilmediği ve katılan kuruma yapılan tebligatında usulsüz olduğu anlaşılmakla, katılan vekilinin öğrenme üzerine verdiği 17.09.2020 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.