Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42346 Esas 2022/11469 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/42346
Karar No: 2022/11469
Karar Tarihi: 02.06.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/42346 Esas 2022/11469 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından yapılan bir kararda sanıkların 2010 yılında sahte fatura düzenledikleri gerekçesiyle mahkumiyetlerine karar verildiği belirtilmektedir. Ancak daha sonra çıkarılan bir kanunla ilgili hükümler göz önünde bulundurulmadığından sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuş ve yeniden değerlendirme yapılması için dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 286/2-g maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi
11. Ceza Dairesi         2021/42346 E.  ,  2022/11469 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇ : Sahte fatura düzenleme
    HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet

    I-Sanık ... hakkında "sahte fatura düzenleme" suçlarından verilen beraat hükümlerine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde:
    5271 sayılı CMK'nin 286/2-g maddesi uyarınca, on yıl veya daha az hapis cezasını veya adli para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin CMK'nin 298. maddesi gereğince REDDİNE,
    II-Sanıklar ... ve ... hakkında "2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara