Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/4612 Esas 2022/3757 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Devletin egemenliği altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya çalışmak suçundan Elazığ 1 Nolu Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ...'nın, kurum idaresine bildirilen telefon numarası aracılığıyla telekonferans yapmak suretiyle görüşme hakkı olmayan kişilerle görüşmek eyleminden dolayı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 43/2-d, 48/2 ve 44/1. maddeleri gereğince, 2 gün süreyle hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 20/04/2018 tarihli ve 2018/415 sayılı kararına karşı yapılan şikayetin reddine ve disiplin cezasının onaylanmasına ilişkin Elazığ İnfaz Hakimliğinin 09/05/2018 tarihli ve 2018/1585 Esas, 2018/1756 sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/05/2018 tarihli ve 2018/1388 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre;
1-Hükümlünün sisteme kayıtlı olan 05432762963 telefon numarası ile haftalık görüşmesini yaptığı sırada telekonferans yapmak suretiyle sistemde kayıtlı olmayan, görüşme hakkının bulunmadığı bir kişi ile daha görüştüğünün tespit edilmesi üzerine, Elazığ 1 Nolu Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 20/04/2018 tarihli kararı ile 5275 sayılı Kanun'un 43/2-d maddesinde yer alan kurumda korku kaygı veya panik yaratabilecek biçimde söz söylemek veya davranışta bulunmak eyleminden dolayı 1 aydan 3 aya kadar ziyaretçi kabulünden yoksun bırakma cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği, ancak anılan Kanun'un 48/2. maddesi uyarınca hükümlünün yasal kaldırma süresi dolmamış disiplin cezası bulunduğu gerekçesiyle, bir üst ceza olan aynı Kanun'un 44/1. maddesinde öngörülen 2 gün hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmış ise de,
Kurum idaresine bildirilen telefon numarası aracılığıyla ya da teknik müdahale ile başka bir hatta yönlendirme yapmak suretiyle görüşme hakkı olmayan kişilerle görüşmek eyleminin 5275 sayılı Kanun’un 42/2-f maddesinde düzenlendiği ve anılan eylem hakkında aynı Kanun'un 42/1. maddesi gereğince 1 aydan 3 aya kadar haberleşme veya iletişim araçlarından yoksun bırakma veya kısıtlama cezası verilebileceği, anılan Kanun'un 48/2. maddesi uyarınca bir üst cezanın uygulanması durumunda dahi ancak 1 aydan 3 aya kadar ziyaretçi kabulünden yoksun bırakma cezasının söz konusu olabileceği gözetilmeksizin, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
Kabule göre de;
2-4675 sayılı İnfaz Hakimliği Kanunu’nun 6/3. maddesinde yer alan, “İnfaz hakimi, inceleme sonunda şikayeti yerinde görmezse reddine; yerinde görürse, yapılan işlemin iptaline ya da faaliyetin durdurulmasına veya ertelenmesine karar verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, hükümlü tarafından yapılan şikâyetin sadece reddine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca onaylanmasına karar verildiği cihetle, itirazın belirtilen nedenle de kabulüne karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 15/02/2022 gün ve 94660652-105-23-8917-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar tarihinden sonra 14.04.2020 tarihinde kabul edilen 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un, haberleşme veya iletişim araçlarından yoksun bırakma veya kısıtlama başlıklı 42. maddesinin 2. fıkrasına (f) bendinin eklendiği, buna göre kurum idaresine bildirilen telefon numarası aracılığıyla ya da teknik müdahale ile başka bir hatta yönlendirme yapmak suretiyle görüşme hakkı olmayan kişilerle görüşmek eyleminin haberleşme veya iletişim araçlarından yoksun bırakma veya kısıtlama cezasını gerektiren eylem olarak düzenlendiği ancak kanun yararına bozmaya konu yapılan Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin karar tarihinin 16.05.2018 olduğu anlaşılmakla;
Kanun yararına bozma, kesinleşen hükümde verildiği zaman yürürlükte bulunan usul ve maddi hukuka ilişkin hukuka aykırılıkların giderilmesi ile sınırlı olduğundan, incelemeninde karar tarihindeki mevzuat hükümlerine göre yapılması gerektiği gözetilerek, karar tarihindeki mevzuat hükümleri dikkate alınarak somut olayın değerlendirilmesi, kesin nitelikteki kararda tespit edilen ve kanun yararına bozma yoluna gidilmesini gerektiren usul ya da maddi hukuka ilişkin aykırılığın ne olduğunun gösterilmesi amacıyla dosyanın Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.