Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3139 Esas 2022/3891 Karar Sayılı İlamı

B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/734 E., 2020/293 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Erzincan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli ve 2015/402 Esas, 2016/5 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 1 yıl 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. Erzincan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2016 tarihli ve 2015/402 Esas, 2016/5 Karar sayılı kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 12.09.2019 tarihli ve 2019/8256 Esas, 2019/15785 Karar sayılı kararıyla;
"a) Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Erzincan Devlet Hastanesince tanzim olunan ve hükme esas alındığı anlaşılan 16.02.2015 tarihli raporda, mağdurun vücudunda meydana gelen kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etki derecesinin “hafif (2)” olarak belirtildiği, adli tıp kriterlerine göre kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını etkileme derecelerinin hafif (1. derece), orta (2. ve 3. derece) ve ağır (4., 5. ve 6. derece) olarak sınıflandırılması karşısında, mağdurun, tüm tedavi evrakları, film ve grafileri ile geçici ve kesin raporlarının temini suretiyle en yakın adli tıp kurumu ilgili şube müdürlüğünden, söz konusu kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etki derecesine ilişkin rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespit ve tayini gerekirken, adli tıp ölçütlerine uymayan, çelişkili ve yetersiz rapora istinaden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesine göre belirlenen temel cezada aynı Kanun'un 87/3. maddesi gereği (¼) oranında arttırım yapılmak suretiyle hüküm tesisi,
b)Oluş, iddia, dosya kapsamı, taraf beyanları ve kabule göre, taraflar arasında karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği ve sanığın da yaralandığı anlaşılan olayda, olayın çıkış sebebi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespiti yoluna gidilmesi, bu hususun duraksamaya yer vermeyecek
şekilde belirlenememesi halinde ise Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranında uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,"
Nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Erzincan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2020 tarihli ve 2019/734 Esas, 2020/293 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 87 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 8 ay 3 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 29.03.2022 tarihli ve 2021/56732 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.


II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; hükmü temyiz etme isteğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Tarafların birbirlerini uzun zamandır tanıdıkları, ancak samimiyetlerinin olmadığı, olay günü araba pazarında karşılaştıkları, mağdurun, aralarında irtibat olmaması nedeniyle sanığa selam vermeden geçtiği, bir müddet sonra sanığın ayağının mağdura çarpması üzerine tartışmaya başladıkları, tartışmanın karşılıklı kavgaya dönüştüğü ve elleriyle birbirlerine vurmaya başladıkları, sanığın, mağdurun burnuna, sağ eline, sol dizine ve kafasına vurmak suretiyle nazal kemikte, hayat fonksiyonlarını hafif (1) derecede etkileyen parçalı kırık meydana gelmesine neden olduğu, mağdurun da sanığa eli ile vurarak onu basit şekilde yaraladığı, sanığın şikâyetçi olmaması nedeniyle mağdur hakkında açılan kamu davasının düşmesine karar verildiği belirlenmiştir.
2. Sanığın üzerine atılı suça ilişkin ikrara yönelik savunma yaptığı belirlenmiştir.
3. Sanığın eylemi neticesinde mağdurda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Erzincan Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan, 08.01.2020 tarihli adli muayene raporunda; nazal dorsumda non-deplase fraktür hattı bulunduğu ve hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) derecede olduğu belirtilmiştir.
4. Karşılıklı kavga sırasında sanığın da sağ el 4. parmakta hassasiyet sebebiyle basit bir tıbbî müdahale ile giderilebilir ölçüde yaralandığı, sanık savunması ve mağdur beyanı ile Erzincan Devlet Hastanesince tanzim olunan 15.02.2015 tarihli adlî muayene raporu ile sabittir.
5. Sanığın güncel adlî sicil kaydı dava dosyasında bulunmaktadır.
6. Hüküm celsesinde Erzincan Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın, COVID-19 tedbirleri kapsamında 15.04.2020 - 31.05.2020 tarihleri arasında izinli olduğuna dair resmî izin yazısı dava dosyasında mevcuttur.

IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz isteği reddedilmiştir.
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 15.11.2018 tarihli ve 2018/17-339 Esas, 2018/536 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, hüküm tarihinde Erzincan Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi de bulunmayan sanık hakkında, hüküm duruşması tutanağında; "Sanığın bulunduğu yer ceza infaz kurumuna segbis ile hazır edilmesi için müzekkere yazıldığı ancak sanığın Covid 19 tedbirleri kapsamında izine gönderildiğinden bahisle hazır edilemediği anlaşıldı." şeklindeki açıklamaya yer verilerek sanığın yokluğunda hakkındaki mahkûmiyet hükmü açıklanmış ise de dava dosyasında mevcut resmî izin belgesi incelendiğinde sanığın COVID-19 tedbirleri kapsamında, 15.04.2020 ve 31.05.2020 tarihleri arasında izinli olduğu belirlenmiştir. Açıklanan nedenle, sanık hüküm duruşmasına getirtilmeden ya da SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeden hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmak suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15.06.1992, §§ 49-50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13.05.1980, § 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 01.03.2006, § 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36 ncı maddesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6 ncı maddesinin ve 5271 sayılı Kanun'un 196 ncı maddesinin ihlâli, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle,Erzincan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2020 tarihli ve 2019/734 Esas, 2020/293 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.05.2022 tarihinde karar verildi.