MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkûmiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, buna göre mahkemece sanık hakkında cinsel taciz suçundan verilen 2240 TL adli para cezasına ilişkin hüküm miktar itibarıyla 1412 sayılı CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğundan, sanığın anılan hükme ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, temyiz incelemesinin sanık hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.