Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/11988 Esas 2014/17283 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/11988
Karar No: 2014/17283
Karar Tarihi: 02.12.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/11988 Esas 2014/17283 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı şirketin, davadışı bir şirketten 1996 model bir çekici satın aldığı ancak daha sonra yapılan incelemelerde aracın motor ve şasi numaralarının orijinal olmadığı ve numaraların farklı bir araca ait olduğu tespit edilmiştir. Davacı şirket, araca el konulmasından dolayı maddi zarara uğradığı gerekçesiyle davalıya karşı kullanılamamasından kaynaklı maddi zarar karşılığı 5.000-TL, aracın kullanılamayacak olmasından ötürü bugünkü değeri olan 50.000-TL ve itibarının zedelenmesinden ötürü 15.000-TL'nin, alıkonulma tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Ancak davalı taraf, aracın kendisine satılmadan önce bir başka dava dışı şirkete satıldığını iddia etmiştir. Mahkeme, davacının davalıya karşı dava açamayacağına karar vererek, davanın reddine hükmetmiştir. Kanun maddeleri: Borçlar Kanunu m. 219, 220, 221, 222, 223, 224, 225.
19. Hukuk Dairesi         2014/11988 E.  ,  2014/17283 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, müvekkili şirketin kardeş şirketlerinden olan davadışı .....Nak. Tic. San. Ltd Şti tarafından davalıdan 1996 model bir adet çekicinin 2003 yılında satın alındığını ve daha sonra C2 belgesi sahibi olan davadışı Sel Loj. Taş. San.Tic. Ltd. Şti." ne kağıt üzerinde satıldığını, müvekkilinin kullanımında olan aracın 2006 yılında müvekkili şirket tarafından bu şirketten satın alındığını, aracın muayene amacı ile .... Makine Fakültesi Otomotiv Laboratuvarına gönderildiğini, inceleme sonucunda motor ve şasi numarasının orijinal olmadığı yönünde rapor düzenlendiğini, araçtaki numaraların 1995 model İveco marka bir araca ait olup aracın Almanya"daki bir bayiye satıldığının anlaşıldığını, bunun üzerine emniyet görevlilerince aracın muhafaza edilmek üzere müvekkili şirket yetkilisine yediemin olarak teslim edildiğini, davalıya gönderilen ihtarnameye rağmen sonuç alınamadığını, araca el konulmasından ötürü 21/11/2011 tarihinden bu yana kullanılamadığını, bu yüzden maddi zarara uğradığını, aracı davalı tarafa iade etmeye hazır olduklarını, müvekkilinin ticari itibarının zedelendiğini belirterek, kullanılamamasından kaynaklı maddi zarar karşılığı 5.000-TL, aracın kullanılamayacak olmasından ötürü bugünkü değeri olan 50.000-TL ve itibarının zedelenmesinden ötürü 15.000-TL" nin, alıkonulma tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, çekicinin 26/12/2003 tarihinde satın alındığını, 9 yıl sonra ayıp iddiası ile dava açılamayacağını, ayıbın satıcının tekeffülü altında olan bir ayıp olup davacı tarafından yasal süre içinde ayıp ihbarının yapılmadığını, müvekkilinin hukuken sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını, aracın müvekkili tarafından davadışı Or-Ba Tic. Ltd. Şti"den 22/12/2003 tarihinde 2. el olarak satın alınıp 4 gün sonra da dava dışı Zafer Nakliyat Ltd.Şti.ne satıldığını beyanla, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, noter satış sözleşmesinin davadışı Zafer Nakliyat Tic. İth.İhr.ve San.Ltd. Şti ile davalı arasında düzenlendiği, davacının bu satış sözleşmesinin tarafı olmadığı, her ne kadar bu şirket ile kardeş şirket olduğunu ve davaya konu çekicinin kendileri tarafından satın alındığını iddia etmiş ise de, davalı şirketten satın alanın davadışı şirket olup ayrı bir tüzel kişiliğe sahip olduğu, davacının uyuşmazlığı
    satıcının ayıba karşı tekeffül hükümlerine dayandırdığı, davalının ise davacıya karşı satıcı konumunda olmadığı gibi aracın imalatçısı da olmadığı, davacının ancak aracı satın aldığı kişiye gidebileceği, davasını davalıya karşı yöneltemeyeceği gerekçeleriyle, davanın pasif husumet yokluğu nedeni ile reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 02.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara