Cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/3034 Esas 2014/14780 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/3034
Karar No: 2014/14780
Karar Tarihi: 23.12.2014

Cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/3034 Esas 2014/14780 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların başkalarına cinsel içerikli sözler söyleyerek laf attığı iddiasıyla açılan davanın sonucunda, mağdurelerden bazılarının sanıkların kendilerini elle dokunarak ve kucaklayarak taciz ettiklerini beyan etmeleriyle sanıklar TCK'nın 102/1 maddesi gereğince cinsel saldırı suçundan mahkûm edildi. Ancak hangi mağdureye karşı gerçekleştirdikleri açıklanmayan \"basit cinsel saldırı\" suçundan da mahkûm edildiler. Hükümdeki bu çelişki nedeniyle sanıklar ve savcının temyiz itirazları kabul edildi ve hükümler bozuldu.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK'nın 305/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi
- CMK'nın 231/12. maddesi
- CMK'nın 264. maddesi
14. Ceza Dairesi         2013/3034 E.  ,  2014/14780 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Cinsel taciz, kasten yaralama
    HÜKÜM : Basit cinsel saldırı ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyet
    TEBLİĞNAMEDEKİ

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
    Sanıklar ... ve ...hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre, kesin nitelikte olan hükümlerin 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince temyizleri mümkün bulunmadığından, temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK.nın 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar aynı Kanunun 231/12. maddesine göre, itirazı kâbil olup temyiz yeteneği bulunmadığından, CMK.nın 264. maddesi gözetilerek sanığın temyiz isteminin itiraz niteliğinde kabulü ile mahallinde itiraz merciince bir karar verileceğinden, incelemenin sanıklar hakkında basit cinsel saldırı suçundan verilen hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
    Sanıklar hakkında mağdureler ...., ... ve ..."ya cinsel içerikli sözler söyleyerek laf attıkları iddiasıyla Elmadağ Sulh Ceza Mahkemesine dava açıldığı, mahkemenin 28.03.2011 tarihinde, mağdureler ... ve ...."nin soruşturmada sanıkların kendilerini elle dokunarak ve kucaklayarak taciz ettiklerini beyan etmeleri ve diğer mağdure ..."nın da bu beyanları doğrulaması karşısında, sanıkların mağdureler ... ve ...."ye yönelik eylemlerinin TCK.nın 102/1. maddesinde düzenlenen cinsel saldırı suçunu oluşturduğundan bahisle görevsizlik kararı vererek dosyayı Asliye Ceza Mahkemesine gönderdiği, bu mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanıkların hangi mağdureye karşı gerçekleştirdikleri açıklanmayan basit cinsel saldırı suçundan dolayı TCK.nın 102/1. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmesine karşılık gerekçeli kararda sanıkların mağdurelere fiziksel temasta bulunmaksızın laf atmak suretiyle müsnet suçu işledikleri kabul edilerek karar verilmesi suretiyle hükümde çelişkiye düşülmesi,
    Sanıklar hakkında her üç mağdureye karşı eylemleri nedeniyle ayrı ayrı kamu davası açılmış olduğu halde, hangi mağdureye yönelik eylemlerinden dolayı cezalandırılmalarına karar verildiğinin hükümde gösterilmemesi,
    Kanuna aykırı, sanıklar ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.















    Hemen Ara