Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/3457 Esas 2022/7649 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/10/2017 tarih, 2014/69 esas ve 2017/314 sayılı kararı
2- a) İstinaf başvurusunun esastan reddi (eleştirili); Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 21/06/2018 tarih, 2018/1387 esas ve 2018/1487 sayılı kararı (sanık ... hakkında)
b-) Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi (eleştirili); Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 21/06/2018 tarih, 2018/1387 esas ve 2018/1487 sayılı kararı (sanıklar ... ve ... hakkında)
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler sanıklar müdafileri ile sanıklar ... ve ... tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Sanık yönünden ''11/11/2013, 16/11/2013'' olan suç tarihlerinin ilk derece mahkemesi karar başlığında ''20/01/2014-11/11/2013''; bölge adliye mahkemesi karar başlığında ise ''20/01/2014'' olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya ./..
içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenin dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesinde yer alan “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir...” şeklindeki düzenleme ve TCK‘nın 52/4. maddesinde yer alan “...ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği belirtilir.” ibaresi birlikte dikkate alındığında, mevcut yasal düzenlemelerle çelişmediği ve infazı kısıtlamadığı halde, ilk derece mahkemesince adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında yer verilen TCK'nın 52/4. maddesindeki ihtarın, infazı kısıtladığından bahisle kaldırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 21/06/2018 tarihli 2018/1387 esas ve 2018/1487 karar sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, Bölge Adliye mahkemesi hükmünün;
İlk derece mahkemesince adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında yer verilen TCK'nın 52/4. maddesindeki ihtarın kaldırılmasına ilişkin ''Ancak;'' diye başlayıp ''İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE'' kadar olan kısmın karardan çıkartılıp yerine ''İlk derece mahkemesinin kararında eleştirilen husus dışında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığı, mahkemece yapılan değerlendirmenin ve varılan sonucun yerinde olduğu anlaşılmakla, istinaf başvurusunda bulunan sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK'nın 280/1-a bendi uyarınca'' ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
B) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Sanık yönünden ''27/10/2013'' olan suç tarihinin ilk derece mahkemesi karar başlığında ''20/01/2014-11/11/2013''; bölge adliye mahkemesi karar başlığında ise ''20/01/2014'' olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenin dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/108 esas, 2011/121 karar sayılı ilamının 18 yaşından küçük olduğu sırada işlediği suça ilişkin olması nedeniyle TCK'nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca ilamın da bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 21/06/2018 tarihli 2018/1387 esas ve 2018/1487 karar sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılması,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE,
C) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
CMK'nın 280/1-a maddesinde, bölge adliye mahkemesinin "İlk derece mahkemesinin kararında usule veya esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığını, delillerde veya işlemlerde herhangi bir eksiklik olmadığını, ispat bakımından değerlendirmenin yerinde olduğunu saptadığında istinaf başvurusunun esastan reddine, 303. maddenin birinci fıkrasının (a), (c), (d), (e), (f), (g) ve (h) bentlerinde yer alan ihlallerin varlığı hâlinde hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" karar verebileceği düzenlenmiş olup, bölge adliye mahkemesince, "sanık hakkında ilk derece mahkemesi tarafından TCK'nın 43. maddesinin uygulandığı dava dosyasında Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında TCK'nın 43. maddesinin uygulanma şartlarının oluşmadığı değerlendirilmekle, TCK'nın 43. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığına," karar verilebilmesi için, CMK'nın 280/1-g maddesi uyarınca duruşma açılarak delil değerlendirilmesi yapıldıktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, duruşma açılmadan istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olup, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 21/06/2018 tarih, 2018/1387 esas ve 2018/1487 sayılı kararı hukuka aykırı bulunduğundan, CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine, kararın bir örneğinin ise Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine,
13.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.