Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/6482 Esas 2022/11952 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sahte fatura düzenleme suçundan sanığı mahkum etmiş, ancak şikayetçinin katılma talebi hakkında karar verilmemiştir. Katılan sıfatını alabilecek şikayetçinin, yasa yoluna başvurma hakkı olduğu kabul edilmiş ve davaya katılan olarak kabul edilmiştir. Sanığın temyiz nedenleri incelenmiş, ancak 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe kanunun tespit edilip uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararın sonunda, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleriyle ilgili detaylı açıklamalar yapılmamıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Müşteki vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçtan doğrudan zarar görüp kamu davasına katılma hakkı bulunan şikayetçi adına vekilinin katılma talebi hakkında bir karar verilmediği anlaşılmış ise de, katılan sıfatını alabilecek olan şikayetçinin, 5271 sayılı CMK'nin 260/1. maddesi gereğince yasa yoluna başvurma hakkı bulunduğu kabul edilip aynı Kanun'un 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Katılan vekilinin yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 26.11.2015 tarihinde tebliğ olunan hükmün, katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 13.06.2016 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.