Esas No: 2020/6437
Karar No: 2022/11913
Karar Tarihi: 08.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6437 Esas 2022/11913 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2020/6437 E. , 2022/11913 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların 2006 ve 2007 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına itiraz taleplerinin kabul edilerek dosyanın mahalline iadesine karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanıkların müdafilerinin temyizine konu olan 2008, 2009 ve 2010 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçuna ilişkin mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde, suç tarihinin 30.04.2010 olduğu ve bu nedenle olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği tespit edilerek, sanıkların temyiz nedenleri yerinde görüldüğü ve hükümlerin bozulmasına karar verildiği ifade edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı ile 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi detaylı olarak açıklanmıştır. Ayrıca, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE karar verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
1) 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik sanıklar müdafilerinin temyizlerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; temyiz taleplerinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafilerinin temyizlerinin incelenmesinde;
Mükellefin en son matrahlı KDV beyanının 2010 yılı Nisan Ayına ait olduğu ve ba/bs beyanlarına göre mükelleften en son 2010 yılı Nisan ayında alış beyan edildiği anlaşılmakla, suç tarihinin en aleyhe kabulle 30.04.2010 olduğu tespit edilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen “2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyh kabulle 30.04.2010 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 08.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.