Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5639 Esas 2022/4051 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten öldürme suçundan İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/02/2002 tarihli ve 2002/51 Esas, 2002/77 sayılı kararıyla 24 yıl ağır hapis cezasına hükümlü ...'ın, bu cezasının infazı sırasında, 4616 sayılı 23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıvermeye Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun gereğince 22/12/2000 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine ilişkin İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/05/2003 tarihli ve 2003/106 değişik iş sayılı kararını müteakip, hükümlünün denetim süresi içinde kasıtlı suçtan 15 yıl hapis cezasına mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, ikinci suç tarihi olan 03/04/2005 ile bihakkın tahliye tarihi olan 06/10/2021 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2013 tarihli ve 2013/1105 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın, artık yılların hesaba katılması gerektiğinden bahisle kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına, 03/04/2005 ile 30/09/2021 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına dair İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/03/2014 tarihli ve 2014/14 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 18/09/2007 tarihli ve 214-181 sayılı ve 17/04/2004 tarihli ve 32-97 sayılı kararlarında belirtildiği üzere infaza ilişkin hususların kazanılmış hak teşkil etmeyeceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 12/07/2012 tarihli ve 2012/3731-5741 sayılı, 21/12/2011 tarihli ve 2011/7864-8174, 29/12/2014 tarihli ve 2014/6170-6688 sayılı ilamlarında yer alan "765 sayılı TCK'nin 30/1 maddesi muvakkat cezalar, gün, ay ve sene hesabıyla tatbik olunur. Bir gün 24 saat, bir ay 30 gündür. Sene resmi takvime göre hesap edilir, şeklinde düzenlenmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 61/6 maddesi ise, hapis cezasının süresi, gün, ay ve yıl hesabıyla belirlenir. Bir gün 24 saat; bir ay 30 gündür. Yıl, resmi takvime göre hesap edilir. Hapis cezası için bir günün, adli para cezası için bir Türk Lirasının arta kalanı hesaba katılmaz ve bu cezalar infaz edilmez, şeklinde düzenlenmiştir. Yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler karşısında; müddetlerin hesabında yılın resmi takvim yılı olarak belirlenmesi, Şubat ayının 29 gün olduğu artık yılların da 1 yıl olarak hesap edilmesi gerekmektedir." şeklindeki açıklamalar karşısında, Şubat ayının 29 gün olduğu aylara ilişkin yıllarda 1 gün mahsup işlemi yapılmadan hakederek tahliye tarihinin belirlenmesi gerektiği ve dolayısıyla bu usule riayet edilerek verilen İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2013 tarihli kararına karşı yapılan itirazın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik infaza neden olacak biçimde yazılı şekilde itirazın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16/03/2022 gün ve 94660652-105-34-9559-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.02.2002 tarihli ve 2002/51 Esas, 2002/77 karar sayılı kararı ile 24 yıl hapis cezasına hükümlü ...’ın, bu cezasının infazı sırasında 4616 sayılı 23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıvermeye Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun gereğince 22/12/2000 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine karar verildiği, hükümlünün denetim süresi içinde kasıtlı suçtan 15 yıl hapis cezasına mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, ikinci suç tarihi olan 03/04/2005 ile bihakkın tahliye tarihi olan 06/10/2021 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/11/2013 tarihli ve 2013/1105 değişik iş sayılı kararı ile karar verildiği, ancak Şubat ayının 29 gün olduğu yıllarda hükümlü lehine olmasına rağmen 1 gün mahsup işlemi yapılmadan koşullu salıverilme ve bihakkın tahliye tarihinin aleyhe sonuç doğrucak şekilde belirlendiği, verilen bu karara karşı İnfaz savcılığınca yapılan itirazın, artık yılların hesaba katılması gerektiğinden bahisle kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına, 03/04/2005 ile 30/09/2021 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına dair İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/03/2014 tarihli ve 2014/14 değişik iş sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık görülmediğinden, bu karara karşı CMK’nın 309. maddesi uyarınca yapılan ve haklı sebebe dayanmayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN REDDİNE, dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.