Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5641 Esas 2022/4094 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a-e ve 62. maddeleri uyarınca 3.740,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2018 tarihli ve 2017/692 Esas, 2018/498 Karar sayılı kararının 26.11.2018 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 05.06.2019 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanmasına ve basit yargılama usulü uygulanmak suretiyle yapılan yargılama sonunda, sanığın 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-a-e, 62, 52 ve 5271 sayılı Kanun'un 251/3. maddeleri uyarınca 2.805,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.06.2021 tarihli ve 2021/691 Esas, 2021/901 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 16.03.2022 tarihli ve 2021/19309 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.04.2022 tarihli ve 2022/43512 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61. maddesinin 5. fıkrasında "...Yukarıdaki fıkralara göre belirlenen ceza üzerinden sırasıyla teşebbüs, iştirak, zincirleme suç, haksız tahrik, yaş küçüklüğü, akıl hastalığı ve cezada indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebeplere ilişkin hükümler ile takdiri indirim nedenleri uygulanarak sonuç ceza belirlenir.." şeklinde yer alan düzenleme ile sonuç cezanın nasıl belirleneceğinin düzenlendiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun "Basit yargılama Usulü" başlıklı 251/3. maddesinde yer alan "Beyan ve savunma için verilen süre dolduktan sonra mahkemece duruşma yapılmaksızın ve Cumhuriyet savcısının görüşü alınmaksızın, Türk Ceza Kanunu'nun 61’inci maddesi dikkate alınmak suretiyle, 223’üncü maddede belirtilen kararlardan birine hükmedilebilir. Mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir." şeklindeki düzenlemede ise indirim oranının sonuç ceza belirlendikten sonra uygulanması gerektiğinin anlaşılması karşısında,
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-a-e ve 62. maddelerine göre belirlenen 187 gün karşılığı adli para cezası üzerinden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılarak belirlenecek 140 gün karşılığı adli para cezasının 5237 sayılı Kanun'un 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20,00 Türk lirası üzerinden 2.800,00 Türk lirası adli para cezasına çevrilmek suretiyle sonuç cezanın belirlenmesi gerekirken, sanığın 187 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesini takiben 5237 sayılı Kanun'un 52/1. maddesi uyarınca günlüğü 20,00 Türk lirası üzerinden yapılan paraya çevirme işlemi neticesinde 3.740,00 Türk lirası adli para cezası üzerinden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılarak sanığın neticeten 2.805,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, 5271 sayılı Kanun'un 251/3. maddesi uyarınca indirim oranının gün karşılığı adli para cezası üzerinden yapılması yerine, belirlenen 187 gün adli para cezasının paraya çevrildikten sonra yapılması suretiyle fazla ceza tayin olunmasında karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı CMK’in "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251/3. maddesinde "Beyan ve savunma için verilen süre dolduktan sonra mahkemece duruşma yapılmaksızın ve Cumhuriyet savcısının görüşü alınmaksızın, Türk Ceza Kanunu'nun 61'inci maddesi dikkate alınmak suretiyle, 223'üncü maddede belirtilen kararlardan birine hükmedilebilir. Mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir." hükmü yer almaktadır.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında eşine karşı kasten basit yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 86/3-a ve 62. maddelerine göre sonuç olarak hükmedilen 187 gün adli para cezasından 5271 sayılı CMK’nin 251/3. maddesi uyarınca (¼) oranında indirim yapılması ile sonuç cezanın gün adli para cezası olarak belirlenmesinden sonra TCK’nin 52/2. maddesi uygulanarak adli para cezasının miktarının tayin edilmesi gerekirken, uygulamada hata yapılarak CMK’nin 251/3. maddesine göre indirim yapılmadan önce TCK’nin 86/2, 86/3-a ve 62. maddelerine göre hükmedilen 187 gün adli para cezasının TCK’nin 52/2. maddesine göre günlüğü 20 TL’den çevrilerek 3740 TL adli para cezasına hükmedilmesinden sonra bu miktar üzerinden CMK’nin 251/3. maddesine göre (¼) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesinde isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.06.2021 tarihli ve 2021/691 Esas, 2021/901 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, sanığın kasten basit yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi gereğince 150 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 86/3-a maddesi gereğince cezasında (1/2) oranında artırım yapılarak 225 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesi gereğince cezasında (1/6) oranında indirim yapılarak 187 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nin 251/3. maddesi gereğince cezasında (1/4) oranında indirim yapılarak 140 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi gereğince sanık hakkında belirlenen adli para cezası günlüğü 20 Türk Lirasından çevrilerek 2.800,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.