MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece, sanık hakkında cinsel taciz suçundan dolayı TCK.nın 105/1. maddesi gereğince hüküm kurulurken sanığın mükerrir olması nedeniyle TCK.nın 58/3. maddesi uyarınca zorunlu olarak hapis cezası tayin edilmesinin ardından TCK.nın 50/2. maddesinin amir hükmü de nazara alınarak hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 22.11.2010 gün 2009/24548 Esas, 2010/31342 Karar sayılı ilamına dayanılarak yazılı şekilde kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 19.03.2013 gün ve 2012/2-1500 Esas, 2013/95 Karar sayılı ilamında ayrıntısı açıklandığı üzere, suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek yaptırım olarak düzenlendiği hallerde temel ceza belirlenirken hapis cezası seçildikten sonra TCK.nın 50/2. maddesindeki düzenlemeye göre, hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olmadığı yönündeki içtihadı da göz önüne alınarak hapis cezasının tatbiki ile yetinilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın cinsel taciz eylemine mağdura farklı zamanlarda zincirleme şekilde işlediği sabit olmasına rağmen hakkında TCK.nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.