Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2573 Esas 2022/12323 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyeti, Hazine vekilinin duruşmadan haberdar edilmemesi nedeniyle yapılan incelemede bozulmuştur. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı uyarınca, sanığın başka bir suçtan Karaman M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda tutuklu olması ve duruşmadan vareste tutulmaya dair bir talebi bulunmamasına rağmen, savunma hakkının kısıtlanması, 5271 sayılı CMK'nin 196. maddesine aykırıdır. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun'un değiştirdiği 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, öncelikle lehe Kanun tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER: Sanık, katılan vekili

Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen Hazine vekilinin öğrenme üzerine, 23.01.2018 havale tarihli temyiz dilekçesi ile hükmü temyiz ederek katılma iradesi gösterdiği anlaşılmakla; müşteki hazine vekilinin 5271 sayılı CMK'nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.11.2018 tarihli, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararında, “Farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararı uyarınca, başka suçtan Karaman M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda tutuklu olarak bulunan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek ya da usulünce SEGBİS sistemi ile duruşmada hazır edilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 196. maddesine aykırı davranılması,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.