Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3861 Esas 2022/4215 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, olası kastla babasını nitelikli yaralama suçundan mahkum edildi. Hüküm, temyiz edildi ancak temyiz sebepleri reddedildi ve hüküm onandı. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-a,e, 87/1-d, 21/2, 62 ve 53. maddeleri. 86/1 ve 86/3-a,e maddeleri olası kastla yaralama suçunu tanımlarken, 87/1-d maddesi nitelikli yaralama suçunu açıklıyor. 21/2 maddesi ise cezayı indirgemeye olanak sağlıyor. 62 ve 53. maddeleri ise yaralamada hukuki sorumluluğu ve maddenin uygulanacağı kişileri belirliyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Olası kastla nitelikli yaralama
HÜKÜM : Aksaray 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/01/2021 tarih ve 2020/951 Esas – 2021/78 Karar sayılı;
Sanığın “olası kastla nitelikli yaralama” suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-a,e, 87/1-d, 21/2, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın mağdur babası ...’yı olası kastla nitelikli yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, bozma üzerine kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sanık hakkında ceza adaleti ile bağdaşmayacak şekilde fazla cezaya hükmedildiğine, mahkemece suçun maddi unsurlarında hata ve nitelikli hallerinde hata hükümlerinin değerlendirilmediğine, babası olan mağdura karşı kasti bir eyleminin bulunmadığına, taksirle babasının yaralanmasına neden olduğuna, sanığın suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığına, olayda TCK'nin 30/3. maddesindeki hata halinin değerlendirilmediğine, koşullarının oluşmasına rağmen sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanmadığına, sanığın temel cezası belirlenirken TCK'nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi gereğince makul bir oranda alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde, asgari hadden çok fazla uzaklaşılarak fazla ceza verilmesinin ceza adaleti ile bağdaşmayacağına, sanığın kasten yaralama suçunu işlediğine dair somut, şüpheden uzak ve kesin bir delil bulunmadan cezalandırılmasına karar verilmesinin haksız olup, usul ve yasaya aykırı bulunduğuna, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 31/05/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.