Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5209 Esas 2022/12370 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 2008 takvim yılına ait kanuni defterlerini ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında beraat kararı verilmiştir. Ancak sonrasında çıkan bir kanun değişikliği sebebiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu değişiklikle birlikte, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi istenmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belge gizleme
HÜKÜM : Beraat

1- Sanığın, 2008 takvim yılına ait kanuni defterlerini 22.02.2013 tarihinde yapılan tebligata rağmen süresi içerisinde ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın alınan savunmasında, ticari defterlerinin bir başka mahkemece bilirkişi incelemesine konu edildiği için bulamadığını ve bu nedenle ibraz edemediğini beyan etmiş ise de; İstanbul Anadolu 13. Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 23.09.2014 tarihli cevabi yazısına göre, mükellefe ait defterlerin tamamının 10.08.2010 tarihinde şirket vekiline teslim edildiğinin bildirilmesi ile sanık savunmasının yasanın öngördüğü anlamda kastı kaldıran mücbir sebep de oluşturmaması nedeniyle; sanığın unsurları itibarıyla oluşan ve sübuta eren atılı suçtan mahkûmiyeti yerine, “suç kastının bulunmadığı” şeklindeki hatalı gerekçe ile beraatına karar verilmesi,
2- Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 13.06..2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.