Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3842 Esas 2022/4176 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli kasten yaralamadan suçlu bulunarak 2 yıl 6 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenememiştir. Bu nedenle, sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiği gözetilmemiştir ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son 62, 53. maddeleri
- CMUK’un 326/son. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ: Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM:Sanık hakkında; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son 62, 53. maddeleri ve CMUK’un 326/son. maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına dair karar

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sübuta, suçun niteliğine, meşru müdafaaya, eksik kovuşturmaya, yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu ve oluş, tüm dosya içeriği ile kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas - 367 Karar sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, karşılıklı kavgada ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği durumlarda, sanık lehine 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 31.05.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.