MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi;
Sanıklar müdafiin duruşmalı inceleme talebinin, sanıklara tayin olunan cezanın miktarı nazara alınarak 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı CMK.nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesine göre itirazı kâbil nitelikte olduğu, dolayısıyla merciince bu hususta karar verilmesi mümkün görüldüğünden, incelemenin yalnızca sanık müdafiin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sürekli evden kaçan mağdurenin sanık ... ile tanıştıktan sonra bu defa...."dan kendisini kaçırmasını istediği, sanık ...’ın mağdureyi evine götürdüğü, ancak....’ın annesi ile babası olan sanık ...’in yaşı küçük olan mağdureyi istemeyerek ailesine teslim ettikleri, mağdurenin defaaten evinden kaçarak sanığın evine geri geldiği, sanık ...’ın ise anne ve babasına mağdureyle evlenmesine izin vermemeleri halinde evi terk edeceğini söylemesi üzerine, evden kaçacakları endişesi ile bu durumu kabullenmek zorunda kaldıkları, sanık ...’in, mağdure ve sanık ...’ın kurduğu baskı sonucu sosyal yaşam koşulları, yaşadıkları toplumun bakış açısı ve içinde yaşanılan çevrede geçerli geleneklere göre birlikte yaşamalarına rıza göstermek dışında bir eylemi bulunmadığı anlaşıldığından, mevcut haliyle olayda sanık ...’in suç işleme kastıyla hareket etmediği hususu da göz önüne alınarak atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekirken, oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








S/P