Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/14015 Esas 2022/12401 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, banka veya kredi kurumlarının aracı olarak kullanarak dolandırıcılık suçu işlemiş ve mahkum olmuştur. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın diğer temyiz nedenleri reddedilmiştir ancak tekerrür suçu nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Tekerrüre esas alınan önceki kararın ise basit dolandırıcılık suçundan kaynaklandığı ve 18.01.2012 tarihinde kesinleştiği belirtilmiştir. Ancak, bu suç 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereği uzlaştırmaya tabi olduğu için uyarlama yargılaması yapıldıktan sonra sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına infaz aşamasında karar verilmesi istenmiştir. Kararda, uygulanan kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nin 58/6 maddesi (tekerrür hükümleri)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi (temyiz incelemesi)
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi (hükmün bozulması)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (uzlaştırma)
- 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri (uzlaştırma)

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanığın adli sicil kaydından 18.01.2012 tarihinde kesinleşen Çorlu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/493 Esas ve 2011/825 Karar sayılı ilamı ile basit dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin ilam nedeniyle 5237 sayılı TCK'nin 58/6 maddesi gereğince mükerrir olduğu anlaşılmakla; sanık hakkında tekerrüre esas alınan Seydişehir Ağır Ceza Mahkemesinin 23.05.2012 tarihli, 2011/99 Esas ve 2012/77 Karar sayılı ilamı adli sicil kaydında 28.06.2012 tarihinde kesinleşmiş görünüyor ise de, yapılan UYAP sorgulamasında söz konusu hükmün incelemeye konu suç tarihinden sonra 18.02.2016 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında tekerrüre esas alınması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bentten ilgili kısmın çıkartılarak yerine ''Çorlu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/493 Esas ve 2011/825 Karar sayılı ilamı ile basit dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün 18.01.2012 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla" ibaresinin eklenmesi, ancak tekerrüre esas alınan ilama konu basit dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırmaya tabi olması nedeniyle, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında mahallinde gözetilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.