Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3737 Esas 2022/4272 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/3737
Karar No: 2022/4272
Karar Tarihi: 01.06.2022

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3737 Esas 2022/4272 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi         2022/3737 E.  ,  2022/4272 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ :Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
    HÜKÜMLER :1)Aşkale Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2015 tarih ve 2013/2 Esas, 2015/124 Karar sayılı kararı ile; sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; 5271 sayılı CMK'nin 223/3-c. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği,
    Hükmün katılan vekili tarafından temyizi üzerine;
    2)Yargıtay 3.Ceza Dairesinin 18.10.2018 tarih ve 2017/20473 Esas, 2018/15601 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
    3)Aşkale Asliye Ceza Mahkemesinin 22.12.2020 tarih ve 2018/205 Esas, 2020/296 Karar sayılı; sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Dosya incelendi;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın üzerine atılı neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozma üzerine verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine;
    Ancak;
    1-Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son. maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) sayılı kararları ile, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve yine 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
    2-Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, katılan ... ve müştekiler Ercan ve Özhan'ın önceki kavga olayından dolayı husumetli oldukları sanığı olay günü semt pazarında gördükleri, müşteki Ercan'ın sopa ve çöp kovası ile vurarak, katılanın ise taş atarak sanığı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladıkları, sanığın ise kendisine saldıranlara önce olay yerinde bulduğu sopa ile vurup ardından bıçak ile saldırmaya çalışan ve kimliği tespit edilemeyen şahsın elinden aldığı bıçakla katılan ...'i hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı olayda; katılan ve beraberindekilerden kaynaklanıp sanığa yönelen haksız eylemlerin ulaştığı boyut dikkate alındığında, TCK'nin 29. maddesi uyarınca üst sınıra yakın bir oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (1/2) oranında uygulama yapılarak sanığa fazla ceza tayini,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmekle hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara