Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3918 Esas 2022/12522 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3918
Karar No: 2022/12522
Karar Tarihi: 15.06.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3918 Esas 2022/12522 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemekten suçlu bulundu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildi. Ancak, bu kararın temyizi mümkün olmadığından itiraz yoluyla incelenmesi gerektiği belirtildi. 2008-2011 yılları arasında aynı suçtan sanık hakkında verilen kararlar ise, 7394 sayılı Kanun ile değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi uyarınca yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle hükümler bozuldu ve sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilecek. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
11. Ceza Dairesi         2020/3918 E.  ,  2022/12522 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura düzenleme
    HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

    I- 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen karara karşı sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
    II- 2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükümlere yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara