Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/11631 Esas 2022/12536 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen beraat kararını onadı. Ancak sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet kararını, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek tekrar değerlendirmeye alınması gerektiği belirtildi. Kararda, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi ve gerekçelerle birlikte ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği vurgulandı. 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereği, bu nedenle diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bozulması kararlaştırıldı. 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri, sanıkların suçlamalarının belirlenmesi ve ceza miktarlarının belirlenmesi için kritik hükümlerdir. 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi ise, suçun işlenme zaman ve yerine, failin kusurluluğuna, mağdurun zararına ve kusuruna, soyut tehlike unsurlarına, iştirak halinde suçun kusursuz insanın yardımı niteliğindeki işlemlere, karşılıklı suç teşkil eden suçlar hakkında hükümler içerir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme; defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

1-Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak dosya içeriğine uygun şekilde açıklanan gerekçeye göre; yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olmakla, katılan vekilnin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2)2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi