MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
: (Anamur Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Mağdurenin 16 yaş içerisinde bulunduğu 17.09.2010 tarihli duruşmada sanık hakkında şikâyetçi olmadığını belirtmesi karşısında, mağdureye barodan atanan zorunlu vekilin kamu davasına katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, mağdure vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen beraat kararının 5271 sayılı CMK.nın 223/2e maddesi uyarınca atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesine dayandırılması isabetsiz ise de; mağdurenin babası olan sanığın mağdureye yönelik cinsel istismar eylemlerini birlikte yaşadıkları evde gerçekleştirdiğinin anlaşılması ve bu suçun işlediği zaman zarfı dışında mağdurenin alıkonulduğuna dair bir delil de bulunmaması karşısında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından, sonuç itibariyle doğru olan beraat kararına yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükmün değişik gerekçeyle ONANMASINA,
Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan verilen hükmün incelenmesine gelince;
Mağdurenin ve mağdurenin beyanını doğrulayan kardeşi tanık ..."in soruşturma aşamasında verdikleri etkiden uzak ve samimi görülen anlatımları ile mağdure tarafından olayların kendilerine anlatıldığını söyleyen tanıklar ..., ... ve ..."nın aşamalardaki beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın, kızı olan mağdureye yönelik vücudunu öpmek, okşamak ve sürtünmek şeklinde eylemlerde bulunmak suretiyle çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediği, mağdurenin ve kardeşi olan tanık ..."in dosya içeriğine uygun olan ilk anlatımlarından sonraki beyanlarının babaları olan sanığı suçtan kurtarmaya yönelik olduğu gözetilmeden, sanığın eylemine uyan TCK.nın 103/1-3, 43/1. maddeleri gereğince cezalandırılması yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.