Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39544 Esas 2022/12585 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, başka bir sanık ile birlikte dolandırıcılık suçlamasıyla yargılanmıştır. Sanığın, mağdur ediyor gibi göründüğü ancak aslında mağduriyet yaşadığı bir olayda, dolandırıcılık suçunun yasal unsurları oluşmadığı göz önünde bulundurulmadan mahkumiyetine karar verilmiştir. Bu nedenle sanığın temyiz nedenleri kabul edilerek, hüküm BOZULMUŞTUR. Hüküm bozulurken, suçun yasal unsurları, 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri ile 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi hakkında açıklamalar yapılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.03.2013 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 03.05.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek ve sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, temyiz dışı sanık ... ile birlikte, inşaat işlerinde çalıştırmak üzere katılan ... ve kovuşturma aşamasında uzlaşan katılanlar ... ve ...'u ...'a götüreceği vaadi ile adları geçen katılanlardan bir kısım evrak istedikleri, katılanların da istenen bu evrakı temin edip sanıklara gönderdikleri, daha sonra sanıkların katılanları telefonla arayıp 01.03.2010 tarihinde ... iline gelmelerini istedikleri, katılanlar da bu tarihte ... otogarına gittiklerinde kendileri gibi yurt dışına gitme isteği ile gelen bir çok kişi ile karşılaştıkları ve şikayetçi oldukları somut olayda; sanığın alınan savunmasında, katılanlardan para almadığını, kendisinin bu olay nedeniyle temyiz dışı sanık ...'a para verdiğini ve mağdur olduğunu, beyan etmesi, katılan ...'un alınan beyanında da, sanığın kendisinden belgeleri istediğini ancak herhangi bir para talep etmediğini, kendisinin de istenen belgeleri gönderdiğini ancak para vermediğini beyan etmesi karşısında, sanığın katılandan menfaat temin etmeye yönelik herhangi bir hareketinin olmaması nedeniyle atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.