Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5319 Esas 2022/12543 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında sahte fatura düzenleme suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık, temyiz dilekçesi sunmamıştır. Başka sanıklar hakkındaki mahkumiyet kararlarına da bakıldığında, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının kesinleşmediği anlaşılmıştır. Kanunlar arasında çelişki yaşanması durumunda öncelikle sanığın lehine olan kanun uygulanmalıdır. Ayrıca, sanık hakkındaki mahkumiyet kararının düşürülmesi gerektiği belirlenmiştir. Kanun maddeleri: 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleri, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanık ...'ye gerekçeli karar usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen sanığın temyiz dilekçesi sunmadğı, 10.09.2015 tarihli dilekçenin adres bildirimine ilişkin olduğu, dilekçe içeriğinde ve başlığında temyiz iradesini gösterir bir beyan bulunmadığı anlaşılmakla sanık ... hakkında temyiz talebi olmadığı tespit edilerek yapılan incelemede;
1)Sanıklar ... ve ... hakkında 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanıkların temyizlerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Sanık ... hakkında 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Sanığın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 06.12.2019 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.