Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2822 Esas 2022/12864 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak sanığın temyiz talebi sonrası yapılan incelemede, hükümde yasal hataların bulunduğu belirlendi. Sanık, iddianamede yer almayan bir madde uyarınca cezalandırılmış ve adli para cezası yanlış hesaplanmıştı. Ayrıca, hapis cezası verilmesine rağmen TCK'nin 53. maddesi uygulanmamıştı. Bu nedenle, mahkemenin verdiği hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 311. ve 321. maddeleri, TCK'nin 158/1-f. ve son madde ve fıkrası, 5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j), (k) ve (l) bentleri, TCK'nin 53. maddesi ve 62. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme mercisinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğundan, Mahkemenin temyizin reddine dair verdiği ek kararların ve temyiz dışı sanık ... hakkında Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 08.11.2016 tarih, 2014/1475 Esas ve 2016/8418 Karar sayılı ilamı ile hakkında kurulan hükmün adli para cezası yönünden düzeltilerek onanmasına karar verilmesi sonrası Mahkemenin sanık ... hakkında da bozma ilamı doğrultusunda adli para cezasının düzeltilmesine dair verdiği 27.03.2017 tarihli ek kararın Ceza Muhakemesi Kanununda tavzihin mümkün olmamasından dolayı hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek ve sanığın yokluğunda verilen kararın tebliğ edildiği tarihte ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu anlaşıldığından, 28.12.2018 tarihinde cezaevine yapılan tebliğ ile öğrenme üzerine sanığın hükmü yasal sürede 04.01.2019 tarihinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)... Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2008 tarih ve 2008/28799 Esas numaralı iddianamesi ile sanık hakkında TCK'nin 158/1-f. maddesinin uygulanması istenerek kamu davası açıldığı, iddianamede TCK'nin 158/1-f-son madde ve fıkrası yer almadığı halde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeden TCK’nin 158/1-f-son madde ve fıkrasının son cümlesi uygulanmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2)5237 sayılı TCK'nin 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) ve (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun'un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin temel cezanın gün üzerinden belirlendikten sonra 52. madde uyarınca adli para cezasına çevrilip bu miktar üzerinden TCK'nin 62. maddesi uygulanarak indirim yapılması sonucu fazla ceza tayini,
3)Sanığın hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verildiği halde, hakkında TCK'nin 53. maddesinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.