Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5311 Esas 2022/4438 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Eşe karşı kasten yaralama suçundan sanık ...’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a, 50/1-a, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmedilen hapis cezasının anılan Kanun'un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine dair ... 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2019 tarihli ve 2018/246 Esas, 2019/37 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 10.03.2022 tarihli ve 2021/26884 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.04.2022 tarihli ve 2022/39240 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1)5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirilerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık hakkında hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, bu hususa riayet edilmeyerek 5237 sayılı Kanun'un 51. maddesinin uygulanması suretiyle sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ertelenmesine karar verilmesinde,
2)Kabule göre de 5237 sayılı Kanun'un 51/1. maddesinde yer alan “İşlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilen kişinin cezası ertelenebilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, adli para cezalarının ertelenmesinin mümkün olmadığı nazara alındığında, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ertelenemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesinde belirlenen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmiş olmasına rağmen daha sonra bu cezanın aynı yasanın 50/2. maddesine aykırı şekilde adli para cezasına çevrilmesi isabetsizdir.
Bununla birlikte, adli para cezasına mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'de adli para cezaları hakkında erteleme hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, TCK’nin 51. maddesine aykırı şekilde adli para cezasının ertelenmesine karar verilmesinde de isabet bulunmamaktadır.
Bu nedenle; Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ... 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.01.2019 tarihli ve 2018/246 Esas, 2019/37 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (c) bendi gereğince, aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere, KANUN YARARINA BOZULMASINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.