Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/5170 Esas 2022/4600 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten yaralama
HÜKÜM : ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/03/2020 tarih ve 2018/2091 Esas – 2020/669 Karar sayılı;
Sanığın “nitelikli kasten yaralama” suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3, 29/1, 62/1, CMUK 326/son, TCK 53 ve 58. maddeleri uyarınca 5 ay 25 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Bozma sonrası yapılan yargılamada 11/12/2019 tarihli celsede duruşma 25/03/2020 tarihine ertelendiği halde, hakkında yakalama emri çıkartılan sanığın, 16/03/2020 tarihinde hazır edilmesi üzerine duruşma günü beklenmeksizin ve müdafii haberdar edilmeksizin SEGBİS sistemi ile savunması alınıp, belirlenen duruşma gününden önce karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre;
2) Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 20/11/2018 tarih ve 2018/3906 Esas – 2018/17784 Karar sayılı ilamına uyulmasına rağmen, iddianamede yazılı bulunan 5237 sayılı TCK'nin 39. maddesinin uygulanmaması ihtimaline binaen sanığa ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine aykırı davranılması,
3) Mağdur ...'nun küfür etmesi nedeniyle sanığın mağduru hafif (1) derecede kemik kırığına neden olacak nitelikte yaraladığı olayda, mağdurdan kaynaklanan haksız tahrikin ulaştığı boyuta göre sanığın TCK'nin 86/1 ve 87/3. maddeleri uyarınca verilen hapis cezasında TCK'nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik nedeniyle asgari oranda(1/4) indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, (1/3) oranında indirim yapılması suretiyle sanığa eksik ceza tayini,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 07/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.